Winterswijkse Luchtvaart Club

Bij het opruimen van mijn spullen kwam ik nog een artikel uit 2005 tegen over het begin Van de Winterwijkse Luchtvaartclub. Ik (Edy Kwak) was er vanaf het begin bij. Ik was toen 9 jaar. Het model waar je als beginneling mee begon was de Torenmus. Een beetje lomp model met schuin opstaande vleugels. Bij de eerst wat harde landing braken de vleugels op dat punt. Al gauw hadden we een alternatief bedacht met een rechte vleugel en opstaande vleugeltips. Dat functioneerde beter. Het tweede model dat je ging maken, je behoorde immers na één model al tot de ervaren bouwers, was de AIGLE, een eleganter Frans model. We gingen naar Terlet voor de landelijke wedstrijden en boekten daar ook succes. Mijn Torenmus was na een start al in diggelen. Om te starten moest je hard de heuvel afrennen en je vliegtuig de lucht in gooien tegen de wind in. Sommige modellen hadden een zgn. rubber motor. Een propeller aan een elastiek dat je opdraaide. Om te voorkomen dat bij goede thermiek het vliegtuig er vandoor ging hadden we een brandende lont in de staart. Na verloop van tijd brandde de lont een elastiekje door en het staartvlak klapte naar boven, het vliegtuig zette de daling in en bleef in de buurt van Terlet. Enkele zeer gevorderde bouwers hadden motorvliegtuigjes. Dat was pas wat. Radiografische besturing bestond (bij ons) nog niet. We moesten de vliegtuigjes met kabelbesturing rondjes laten vliegen. Dat gebeurde zondagochtend tegen de middag op het schoolplein in de Dingsstraat, waar nu de parkeerplaats is. Dat was kicken, vooral de achtervolgingen waarbij je elkaars lintje eraf moest proberen te vliegen.

Op de foto’s heb ik aangegeven met "een rode pijl” waar ik sta.
Het was een mooie en spannende hobby.

Edy Kwak

Nieuws

Leuk dat je hier bent!

Laatste nieuws

Leveranciers

Leuke Links